Bluesmoose 1200-01-2017 Giles Robson Live in Bluesmoose café
Giles Robson _ Live in Bluesmoose café Interview en Live opnames
Giles Robosn – DA Strut – Live in Bluesmoose café 14-12-2016
Giles Robson – bound for the border – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Giles Robson – a walter shade of blue – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Giles Robson – Sarah Lee – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Giles Robson – Commit a crime – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Giles Robson – Shady heart – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Giles Robson – Everything gonna be allright – Live in bluesmoosecafe 14-12-2016
Een verslag op de Duitse site van Rocktimes vindt je hier
En een mooi verslag door ingestuurd Phil Poffe.
De Blues is in Groesbeek nooit weggeweest…
Op woensdagavond 14 december toog ik naar de Comm waar de engelse harmonicist Giles Robson met zijn band speelt. Onlangs maakte ik kennis met zijn nieuwe schijf ‘For those who need the blues”. Recensenten spreken van ‘vieze vuige Chicago blues, up tempo en een scheurend geluid, lekker vet aangezet….” Dus nieuwsgierig liep ik door de kerstverlichte pannenstraat. Ik ben iets te laat, de band is al begonnen, ze spelen pal bij de voordeur. De zaak is helemaal vol. Snel wurm ik mij naar de achtergrond, de versterkers staan op tien. Gitarist Andy Knight speelt de ondersteunende gitaarrifs, terwijl Giles Robson ‘howlin”tonen uit zijn smoelschuif perst. De zanger zingt over weggelopen vrouwen, verbroken relaties, kortom de blues. Zijn presentatie is cool waardoor de Comm wel een engelse pub lijkt…..
Blues Moose organiseert een keer in de maand bluesconcerten, soms akoestisch in de studio, soms elektrisch, zoals nu vanavond in de Comm. De videoband krijgt de artiest gratis mee naar huis. Het concert van ongeveer een uur wordt later op radio Berg & Dal en op internet uitgezonden. Een kijkje op de site van Blues Moose leert ons dat ze zo’n 10 jaar bezig zijn. Ik zie korte video’s van niet de minste gasten, Guy Forsyth, Ryan MacGarvey, Tony Spinner. De blues leeft in Groesbeek…
Terug naar Giles Robson . Halverwege de set speelt de band, verder bestaande uit de oerdegelijke ritmesectie, Jeff Walker op bas en Darren Crome op drums, verschillende tributes. Waarvan de Little Walter Jacobs klassieker mij nog het meest bijgebleven is. Hoe het lied heet weet ik weliswaar niet meer. Op gegeven ogenblik gaat de band met de pet rond want ze moeten straks terug naar engeland. De vijfjes vliegen heen en weer, dus dat zit wel goed, denk ik. Het leven van een bluesmuzikant is hard. Giles speelt bedwelmende en bezielende klanken op zijn ‘poor man’s saxophone”. Af en toe bereikt hij hoge octaven die wel even pijn doen aan de kwetsbare oren van de schrijver. Om mij heen ontwaar ik menige luisteraar met oordoppen. Na een lekkere toegift is het gedaan met de pret, de band ruimt op en even later sta ik weer op straat. In die kerst verlichte pannenstraat. Een gedachte liet mij niet meer los toen ik naar huis liep. De Blues komt in 2017 helemaal terug, werd mijn mening. Thuis aangekomen gooi ik de nieuwste Rolling Stone schijf in de cd speler ‘Blue & Lonesome”. Mick J. heeft harmonica les gehad, dat is te horen, maar Giles is voor mij nummer 1. Mijn laatste overpeinzing voor het naar bed gaan is deze. De Blues is in Groesbeek nooit weggeweest…..’
Phil Poffé.
